Dia doce

Groepslid dertien is nog steeds niet gearriveerd, maar het nieuws is er vol van. de caribbische kust is nu aan 't puinruimen en pal over de grens met Managua trekt Otto nu landinwaarts. vandaag verwachten we m nog niet echt in de buurt. Ik ben zeer benieuwd hoe Otto over de bergen komt. Hurricane 's trekken nooit over de bergen dus ik vraag me af waar al die voorspellingen op zijn gebaseerd dat Otto in volle kracht over zal steken. We gaan het zien. De activiteiten gaan vandaag gewoon door. Vanwege de late turtlenight hebben we n rustige ochtend. Dus iedereen strand verkennen 100m verderop. Al snel de 'pelican-alert' via de groepsapp van Frank, de vroegste 'vogel' vanochtend. Een fantastisch gezicht die groep vissende pelikanen. Af en toe opvliegend en speurend in een groepje naar vis en dan in formatie de zee in duiken. Het is windstil en bewolkt. Hetgeen iedereen opvat als de stilte voor de storm. Maar volgens mij is het altijd dit weer hier tijdens de moesson. Maar ja je moet toch ergens over zeuren. Wandelinguhtje over de beach..... Prachtige kingfisher gespot. Dan lekker lunsuh in strandtentje in Samara. Ik denk dat ik t hier wel een tijdje zou kunnen uithouden. ? 's Middags splitsing van groepen. De kayakkuhrs en de kwotters. Ik moet een 3-tal dames begeleiden. Gids René meent dat Marieke en ik de ouders zijn van Elise en Sandra1. In 2 2-persoons kayaks trekken we richting rotsblok op ca km voor de kust met volgens de lokale bevolking een roze strandje. Ik hen niets rozigs kunnen ontdekken, behalve mezelf na het lunchbiertje. Met Marieke fanatiek peddelend kan ik rustig met voetjes buitenboord fotootjes schieten. In no time zijn we bij 't eilandje. Het rotsblok herbergt 's nachts vele fregatvogels en pelikanen. Ook leven er een paar kolonies wasberen. Die laatsten zien we heel snel, want die leven grotendeels van de fruitresten van bezoekers. Hartstikke tam. Uurtje snorkelen bevestigt mijn besluit om maar geen energie te steken om te gaan scuba-diven. Het is niet echt geweldig. Weinig levend koraal. Wat pufferfishes gezien en een prachtige kleine actieve Murray. Bij de landbestijging haal ik m'n onderarm open. Kan er nog wel bij bij die duizend muggenbeten. Op dat moment wemelt het inderdaad van de fregatvogels in de lucht. Prachtige vogels maar krengachtige rovers. Dan weer terug peddelen. René krijgt Marieke en mij nog zo gek om nog ff stukkie zee op te peddelen en op de surf naar beneden te razen..... nou ja...... razen....