Dag 12, camp 3

30 juli,
Heerlijk door kunnen slapen (zonder plasstop). Om ca. 6.30u ben ik wakker. Ochtendwandeling met camera in de flauwheuvelachtige omgeving rond 't meer. Ik ga voor de lake-view, dus heuvelop. Het gerbil waarschuwings-systeem werkt perfect. Voor mij de koppies die wegduiken als ik binnen 5m kom. Achter me idem dito maar omgekeerd, ondertussen luidkeels naar elkaar gillend. Niet in de buur van de graspollen komen, daar sterft 't van de vlilegen. Uitzichten zijn magnifiek in het strijklicht. Dan ontbijgen en tenten opruimen. Allemaal een Manny-hug. 't Ouwe wijf is 57 geworden, maar ziet er nog aardig uit voor een grijze (bijna alweer) oma. Erik schijnt Josefien te hebben besprongen horen we uit betrouwbare 57-jarige 'bron'. Rond 10u de auto in. De progon heet nu definitief 'running Leopard'. Staat op de Jaquar (hete automerk) motorkap ornament die Otgon voor de voorruit heeft bevestigd. Even over 't schakelen. Hij gebruikt de koppeling TOTAAL niet. Alleen bij de 1 ergens. Hij schakelt dus puur op toeren. Af en toe zit ie er dus naast en dan is 't stevig 'tandenpoetsen'. Idem dito als hij high-low gear schakelt of van 2 naar 4-wheel drive. Heel apart. Ik denk elkaar nieuwe tandjes in de transmissie.
We trekken de geurende vlaktes weer in. Het ruikt overal waar over 't gras rijden. Zo snel 't gekneusd ruikt 't naar volgens mij naar rozemarijn of zo, maar volgens de experts (Manny) is 't Absinth. Mij best, 't ruikt heerlijk en zal heel lang een Mongoolse deja-vu geur zijn.
Vandaag zullen we geen asfalt zien, waarschijnlijk heel lang niet. Dus 't gaat niet snel, maar wel bumpy. Lunchen midden in de 'paardenbloemen' in weer heel anders, maar ook weer schitterende hoogvlaktes (ca. 1400m). Flink factor 30 smeren dus. Na opbreken op naar een oude belangrijke handelspost die door de turken ca. 1000jr terug in de poeier is gelegd. Lijkt op fort in carre-vorm, tenminste wat er van over is. Met een toren in het midden, met -natuurlijk- een Ovo er bovenop. Overigens, om er te komen stapt Otgon plots bovenop de rem. Onze 1e mongoolse wilde stroom die we moeten crossen. Iedereen vindt het wat griezelig. Dan redt ik de troepen door m'n broekspijpen op te stropen en als levende dieptemeter (en bodemhardheidsmeter) de rivier over te steken. 4 Camera's klaar om mijn onafwendbare glij- en dompelpartij lachend vast te leggen. Lekker puh, standvastig trotseer ik de woeste rivier en bestijg de overzijdse oever. Nu de auto's nog.
Ook nog ergens in een Suum (gemeentecentrum/dorp) getankt. 1 pompje met klein hokkie erbij in TMON (the middle of nowhere). bewaakt door een arendpaartje in een telefoonpaal. Dan door naar Kharkhorin (Kharkhorum, Harhrn om maar wat varianten te noemen). We slapen in een Ger camp, lekker comfi. Wat is dat? Nou, rond (ca. 6m, wit, beschilderde deur van ca. 1.03m hoog (au!! dus). Maar wel echte bedden!!
Nog snel 4 toeristendingetjes doen. The Bleu Penis. 'n Ouwe dikke granieten lul met een blauw lintje erom heen, tegen de kou denk ik. Uiteraard een Ovo ernaast. En.... 50m souvenir-zooi-staletjes, waar we onze 1e inkopen doen. Het ding - penis- is amper te bereiken, want 't heeft behorlijk geregend met als gevolg dat alle wegen heuvel af door de waterstromen tot diepe geulen zijn geworden. Enkele meters diep.
De 2e sight is een granieten turtle (zelfde opzeet, Ovo & souveniers). Ook daar wordt weer gescoord. 3e sight zijn 'The Maps', 'n enorm bouwwerk waar i het rond 3 moziek panelen de 3 stadia van het groot Mongools rijk zijn ingelegd. Het uitizch is prachtig. Kharkhorin enerzijds, overstroomde rivier anderzijds. Oh ja, souveniers en 'n reuze Ovo. Dan nog ff de markt op in 't centrum. Dat blijkt een stenen brak met allemaal stalletje met de gebruikelijke marktspulletjes. Incl. allerhande USB-kabeltjes. Behalve natuurlijk dat stekkertje welke we voor Simone d'r camera nodig hebben. Om de barak staan een groot aantal zeecontainers voor de resterende groothandel. Erg praktisch. Parkeerterrein is erg veilig. 60 verkeersdrempels achter elkaar. Maar 't kan ook zijn omdat 't niet geasfalteerd is.
Terug in 't ger-camp de douche estafette. Mij wordt shampoo voor eerst 5000$, resp. 5.000.000 kroepoeks aangesmeerd. 3 van die lullige plastic zakjes. Receptie denkt er 'n slaatje uit te kunnen slaan. Ben benieuwd morgen vroeg bij de nota opmaken. Garrta heeft er nu erg veel lol om 't wordt een terugkerend thema.
't Eten is goed te verteren. 't Smaakt trouwens ook goed. We vieren 't 57e verjaarsfeestje van Manny, en wat geef je dan....? Precies, een BOEK (vrij naar Wim T. Schippers). Mongools boek, gelukkig met Engelse ondertiteling. Desert is een liter Platinum Chingizz (dzjengis) Vodka, die volgens Mongool-rites via een aantal toasten rap wordt soldaat gemaakt. 'k Moet zeggen die Chingizz Vodka is verdulleme erg lekker. We krijgen de - 55 jarige weten we nu - Otgon aan het zingen. Uiteraard gaat 't allemaal over de eindeloze vlaktes, verre liefdes en fantastische paarden. Met weinig moeite weten we hem het Nederlandse volkslied 'M'n kammetje,m'n kammetje....' bij te brengen. Die komt nog vaak terug.
't Is erg gezellig, waar Otgon en Garrta gezellig meedoen. Daarna nog een afzakkertje, waarbij Otgon helemaal losgaat. Monique, Manny & Simone krijgen een grondige hoofd- nek massages van Otgon, en uiteindelijk vind Otgon dat ik er ook aan moet geloven. Onze spieren (of huid) worden door hem allemaal gecategorieseerd in de kwaliteiten 'bierlesje', 'blikje tonic', 'dagboekkaft' en GSM-hoesje'. Wat nu goed is of niet, is me nog steeds niet duidelijk. Hoewel hij geen woord engels spreekt komen we met handen & voetenwerk, en vodka en bier erg ver in de communicatie. Dan toch maar weer naar bed, en mijn kater morgen maar afwachten. Ik leg me neer op de mannenplek in de ger, achterin recht tegenover de deur. 't Was 'n mooie (verjaar)dag.

Camp 3, alt.1469