Dag 22, camp 13
Door: Har
Blijf op de hoogte en volg Harry
15 Augustus 2011 | Mongolië, Ulaanbaatar
15 augustus.
Inmiddels zijn Sim en ik in Beijing gearriveerd. Bekaf. Maar eerst nog ff de dagen die jullie tegoed hebben.
9 augustus
Otgon wordt denk ik wakker met flinke koppijn. En dat met ca. 200km 'snelweg' (mongol quality) voor de boeg. Otgon zwaait flauw ongemeend naar onze campingburen bij ons vertrek. Na een korte rit door de woestenij waar we in zaten komen we in een deel van de Gobi waar we miljoenen ... miljarden hectare wilde ui, look of knoflookachtige kruiden staan. De geiten of schapen hoef je echt niet meer te marineren. We jagen nog een steppevosje een halve km op. Otgon moet nog wat aan tire-management doen. Vanochtend een leegloper verwisseld voor een andere wrakkige band. De leeglopen wordt in een suum geplakt. De garage is hilarisch maar onuitlegbaar. De foto's zeggen alles. 't Valt op dat het vandaag erg groen is in de Gobi, tenminste als we er nog in zitten. Niet echt een woestijnerlebnis, in tegenstelling tot gisteren. De temperatuur overigens wel. Midden op de dag net zoals vorgaande dagen in de Gobi ca. 35C (in de schaduw dus), maar gelukkig erg droog. Wel enkele 'meertjes'. Tijdens de luch - je gelooft 't niet - wederom een rukwind die de luifel wel knalt. Nu reageren we alerter, en wroden we gespaard voor gelanceerde tentstokken. Nog een suum aangedaan voor chips, ijs en mentos (ja Sneek, Tonnema heeft zelfs hier afzet). Rond 16.00u komt er na het saaie flauwheuvelachtige scenes weer 'ns 'n bergrug in beeld. Als we erom heen rijden krijgen we een grand-canyon/rocky mountain erlebnis. Rotsen zoals die altijd bij Lucky-Luke worden ingetekend. Ergens in 'n spleet is een - wederom vernietigd - kloostertje. Erg idyllisch, met taloze steen monumentjes (ovootjes) op de rotsen erboven. Veel leuker als het gisteren bezochte ex-klooster. Nog 17m rijden en we zitten in 't laatste gercamp (13). Heerlijk, warme douche, koud bier, 't Eerste gaat net, 't 2e niet. Geen stroom (voor de tigste keer). We gaan voor de gorgoch. Mongoolse BBQ. Alles v.e. schaap in een kookpot, en graaien maar. Wij doen de chique versie. Door bediening wordt voorgegraaid en keurig voor ons op een bord voorgezet. Garrta doet de evaluatie. Organisatie management een MIN. De gids (Garrta dus) een dikke PLUS. Otgon begon met plus maar eindigt met min. Kortom enkele verbeterpunten voor Rik. Garrta was de hele reis de cooking angel, die ziek was en bleef gaan, en prima improviseerde. De nababbel over Mongoolse economie en maatschappij, rich & poor en de uitgesporken verwachting dat 't de komende 10jr een zootje gaat worden agv enorme minerale rijkdommen, waar iedereen uit gaat graaien. Hetgeen de democratie waarschijnlijk niet zal willen en kunnen reguleren. Dit was dan de laatste volle 24u van onze trip (hopen we).
Camp 13, alt.: 1000-1500m (zoek ik nog uit)
Inmiddels zijn Sim en ik in Beijing gearriveerd. Bekaf. Maar eerst nog ff de dagen die jullie tegoed hebben.
9 augustus
Otgon wordt denk ik wakker met flinke koppijn. En dat met ca. 200km 'snelweg' (mongol quality) voor de boeg. Otgon zwaait flauw ongemeend naar onze campingburen bij ons vertrek. Na een korte rit door de woestenij waar we in zaten komen we in een deel van de Gobi waar we miljoenen ... miljarden hectare wilde ui, look of knoflookachtige kruiden staan. De geiten of schapen hoef je echt niet meer te marineren. We jagen nog een steppevosje een halve km op. Otgon moet nog wat aan tire-management doen. Vanochtend een leegloper verwisseld voor een andere wrakkige band. De leeglopen wordt in een suum geplakt. De garage is hilarisch maar onuitlegbaar. De foto's zeggen alles. 't Valt op dat het vandaag erg groen is in de Gobi, tenminste als we er nog in zitten. Niet echt een woestijnerlebnis, in tegenstelling tot gisteren. De temperatuur overigens wel. Midden op de dag net zoals vorgaande dagen in de Gobi ca. 35C (in de schaduw dus), maar gelukkig erg droog. Wel enkele 'meertjes'. Tijdens de luch - je gelooft 't niet - wederom een rukwind die de luifel wel knalt. Nu reageren we alerter, en wroden we gespaard voor gelanceerde tentstokken. Nog een suum aangedaan voor chips, ijs en mentos (ja Sneek, Tonnema heeft zelfs hier afzet). Rond 16.00u komt er na het saaie flauwheuvelachtige scenes weer 'ns 'n bergrug in beeld. Als we erom heen rijden krijgen we een grand-canyon/rocky mountain erlebnis. Rotsen zoals die altijd bij Lucky-Luke worden ingetekend. Ergens in 'n spleet is een - wederom vernietigd - kloostertje. Erg idyllisch, met taloze steen monumentjes (ovootjes) op de rotsen erboven. Veel leuker als het gisteren bezochte ex-klooster. Nog 17m rijden en we zitten in 't laatste gercamp (13). Heerlijk, warme douche, koud bier, 't Eerste gaat net, 't 2e niet. Geen stroom (voor de tigste keer). We gaan voor de gorgoch. Mongoolse BBQ. Alles v.e. schaap in een kookpot, en graaien maar. Wij doen de chique versie. Door bediening wordt voorgegraaid en keurig voor ons op een bord voorgezet. Garrta doet de evaluatie. Organisatie management een MIN. De gids (Garrta dus) een dikke PLUS. Otgon begon met plus maar eindigt met min. Kortom enkele verbeterpunten voor Rik. Garrta was de hele reis de cooking angel, die ziek was en bleef gaan, en prima improviseerde. De nababbel over Mongoolse economie en maatschappij, rich & poor en de uitgesporken verwachting dat 't de komende 10jr een zootje gaat worden agv enorme minerale rijkdommen, waar iedereen uit gaat graaien. Hetgeen de democratie waarschijnlijk niet zal willen en kunnen reguleren. Dit was dan de laatste volle 24u van onze trip (hopen we).
Camp 13, alt.: 1000-1500m (zoek ik nog uit)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
