Dag 17, camp 8

4 augustus,
We worden wakker met zonlicht in de tent. 't Slapen was iets minder. Door ger-honden hebben 'n groot deel van de nacht de laatste roddels over Monique en de gids door geblaft van ger naar ger. De routine ontwikkelt zich. Maar wordt toch doorbroken door de rijdende kledingmarkt. Oma komt langs achterop bij kleinzoon op de motor met een hele grote doos & tas met traditionele kledinghandel handel.Prachtige deel'n (Mongoolse mantels) worden geshowt. 't Zoontje van de buren (ca. 10jr) heeft z'n arm gebroken met polo. Hij moet voor foto's naar 't ziekenhuis. We bieden aan hem en mama 'n lift te geven naar Arvayheer. Een dagreis. 't Ventje is/wordt wagenziek. Als we de bergpas uit zijn heeft ie al een halve augurkenpot volgekotst. Daar heeft ie meer last van dan z'n gebroken armpje in mitella, zo lijkt 't. Beiden zijn ze gekleed voor de zondag, of hier voor de nadaam. Tijdens de passage van een suum rijden we in een spijker of zo. We zijn getuige van de eerste bandenwissel van een Porgon. Geloof me ..... dat wil je niet langs de A10. Na half uurtje weer verder. Moeder heeft inkopen gedaan en trakteert op koek en snoepjes oftewel gortdroog resp. mierzoet. 't Jochie krijgt als troost ijs en snoepjes ??. Op z'n leeggekotste maag. Slim?? Nee dus. Na een half uur kotst 't ie de hele bus onder. Garrta begint spontaan mee te kokhalzen. De wegen worden egaler dus de snelheid gaat omhoog. We halen bijna 40k/u. We missen kennelijk ook nog een mini nadaam (nationaal volksfeest). Tussen 2 dalen die als een zandloper in elkaar overgaan staat een monumentaal grote rotspartij, die zeer markant vanuit beide dalen op grote afstand zichtbaar is. Daarom waarschijnlijk een hoge ovo-waarde heeft. Onderweg komen we 10-tallen opgedofte stelletjes op de brommer tegen. Ter plaatse staat al een party-tent in Mongoolse stijl en pronken de vroege feestgangers al met hun kleurrijk ornaat en verdere uitrusting. Uiteindelijk komen we aan in Arvayneer waar 't ziekenhuis zou moeten staan. Voor de markt nemen we afscheid van de dankbare moeder en versufte kotsjochie. Wij gaan de markt op annex winkelcentrum in. Resp. voor ATM, supermarkt, USB-kabel (weer niet) en water. bij de ingang van de markt is 't 'n drukte van belang. Hangjongeren op brommers denken we. Maar het blijken de locale taxi's te zijn. Brommers en zijspannen alhier.Nog de band laten repareren, tanken en snel een lunch plaats zoeken. We hebben de bergen verlaten en de uitgestrekte steppes bereikt met alleen in de verte wat bergruggen zichtbaar. Dus midden op de prairie wordt de lunchtafel gedekt..... denken we.In no-time ontstaat een stormpje als voorbode van een donderbui. Dat was de snelste lunch van de hele trip. Overigens een prachtig gezicht al die losse regenbuien om ons heen met regengordijnen alom. Soms zie je als 'waterstofvlek' (opspattend stof agv waterdruppels) de bui zich in de verte over de grond verplaatsen. En alles met de zon erbij. Dus na 2 minuten weer verder en nu het gas erop. Kor wordt achter 't stuur gezet, dus nu kunnen we opschieten. De weg is vlak dus 2u later komen we 100 km verder aan in op 'n stipje op de kaart: Guchin Us. Nog ff shoppen (coffee-hunt) want Manny schijnt niet te genieten te zijn zonder haar dagelijkse shots. Helaas, geen cafeine. Kenneljk ook geen medicijnen voor Garrta. Dan enkele km's verder camp 8 midden in de steppe. De campingbeheerder staat binnen 30sec la bij ons op zijn motor. We staan op zijn weide terrein, maar da's geen probleem. Ze willen alleen de laatste nieuwtjes weten. Ze zijn gewoon erg nieuwsgierig, want de telegraaf komt hier niet elke dag. Geen struikje om achter te poepen, dus de dames zijn wat verbolgen over de keuze, maar die keus is er gewoon niet. De vegetatie en fauna is gelijk heel anders op de vlakte.Weer veel absinth geur. Rare grote torren, waarvan de mannekes met grote staart (of piemel). Trouwens vandaag ook de eerste kudde kamelen gezien (de echte dus, met twee bulten). Verder nog wat kleine hagedisjes, die overigens wel mooi gekleurd zijn. Geen kampvuur deze keer. Alleen gezelschap van de kampbeheerder die ook de eigenaar van de hele grote truck is die recht achter Monique d'r tent staat. Als hij trots zijn truck aanwijst, reageert Jan quasi geschokt dat de tent (en Monique?) van hem zijn. De man schrikt geweldig van zijn verkeerd uitgevallen aanduiding. Verder een korte avond. Otgon gaat met de beheerder nog een slaapmutsje nemen in de ger bij de truck. Korte avond verder bij gebrek aan kampvuur. g'night.

Camp 8; alt.1477