Dia siete

Wakker worden na een heerlijke post hotspring experience.. Helaas bewolkt, dus geen Arenal view bij t afscheid van Magic Mountain Hotel. Voorspelling is niet best... iluvia... iluvia... En ook nog een beetje regen. Vooral het gevolg van een lichte hurricane depressie die voor de noordkust patrouilleert. Een golf van heimwee als we de hotsprings baldi voorbij rijden. We passeren de stuwdam van Arenal stuwmeer. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt met 't bewoonde achterland als die dam doorbreekt (aardbevingen?). Snel verlaten we het asfalt en wanen we ons in Parijs-Roubaix. Slapen, lezen, bloggen en koffie of thee drinken uit papercups kun je 2u 'schudden'. We ploeteren door een schitterend jungle berglandschap af en toe onderbroken op de vlakkere stukken deur boernland. We passeren regelmatig bermonderhoud acties. Met name alle mini land-slides verwijderen uit de uiterst noodzakelijk diepe drainage goten naast de weg. Simone begint meer en meer te wippen op dr stoeltje.... Ze zegt dat ze paarden ruikt....? Ze werd vanmorgen wakker met een pimpelpaarse voet. De zwachtel kennelijk ietsie pietsie te strak geweest? Verder gaat het wel naar omstandigheden. We bereiken de ranchos cabbaleros. Simone stapt met een oor-tot-oor grijns uit de bus. We krijgen allemaal een helmpie aangemeten. Paarduh worden aangemeten, ikkuh rijd op Dominique. Elise maakt diepe indruk door zwaar gefocust de gids voorbij te lopen die klaar staat met haar paard bij opstapje 1, en verbijsterd nagestaard door de gids opstapje 2 beklimt 15m verderop...???... Ze blijft strak voor zich uitsturen terwijl iedereen in een deukos ligt. Ik mag dat wel, die concentratie...! Dan 2u eindeloos in n keurig rijtje achter elkaar over n boernerfje van enkele honderden ha. oh ja, in de regen. Af en toe in het bos, up & down, met paardrijden paadjes en beetje regenbeschut, dan weer open veld. Lukas zit voor 't eerst op n paard, en dat is te zien. krampachtig beide handen aan de zadelknop, met 'n panisch lijkbleek gezicht. Ook zonder regenjas of poncho, ondanks ons advies. Vlak voor 't einde op n open veld worden de talenten getest. Vrijwilligers worden gesommeerd te gaan voor de 'jog' en/of de 'lope'. Lukas valt gelijk af. Iedereen overleeft de draf. in de galop komt bijna niemand, behalve manke Simone die in een blinde frustratie galop de hele posse voorbij dendert...... Met een HELE grote grijns van oor tot oor. Ondanks de minstens 25mm die we mochten ontvangen van pluvius heeft (gemiddeld) iedereen veel lol gehad, maar wenst nu toch snel op te drogen en in de buurt van ons hotel te geraken. Tegen 't donker en ma vele km's karrespoor EN de ontdekking voor komende dagen.... STELLA' BAKERY. heerlijke late lunch, met nog verrassende ornithologische nieuwtjes (voor ons dan), waaronder de 'motmot'. Dan door naar ons hotel Montana Monteverde. We zitten dan ook in het rainforest toeristische centrum Monteverde in de regio Monteverde. Het is hier dan ook erg groen op deze berg. We installeren ons in onze huisjes buiten het hoofdgebouw, 5 onder 1 kap met een mooie veranda ervoor. Het uitzicht belooft een fabuleus uitzicht want het loopt naar beneden af met uitzicht zover de mist toelaat. Hoe zou het zijn met heldere hemel. Alle natte zooi wordt uitgestald op de stoelen op de veranda, en waar nodig een warme douche. Een bakkie op het hotelterras die ik op het terras nuttig want er hangen wat kolibrie lokkers die succesvol zijn. Ze blijven leuk om te zien. Verzamelen in de lobby, voor weer een fantastische chaotische briefing waar de options, and 'why 's' weer door de lucht vliegen en de ene helft de andere helft niet verstaat door al het doorelkaar praten. Schijnt er bij te horen. Als bij Liydi het resultaat ongeveer bekend is van de wensen (bij ons niet in ieder geval) de bus in voor gezamelijk diner. De lokale pizzaboer. Ziet er goed uit, en het is ook goed. Gezellig, met de vrouwkes aan de ene kant prietpraten..... de mannen aan de andere kant met een goed uitdiepend gesprek over de problemen in de (sport?)wereld. We hebben ze opgelost. Dan weer terug voor een goede en vroege nachtrust, want de regenrit te paard heeft ons in ieder geval gesloopt. Hoe zal 't uitzicht morgen zijn. Overigens valt me op dat inmiddels enige dagen een tropische depressie op caribische kant bivakkeert boven zee. Merkwaardig, want die komen daar eigenlijk nooit voor, zuidelijk en westelijk. Eerst maar slapen...