Dag 17: op naar jungle....

24 september

Rustig beginnen. 9.30 pas rijden. Ontbijt valt niet tegen. Twijfelachtig bruin sappie. Ik denk woodapplesap, maar 't schijn icekoffe te zijn. Vind ik ook smerig.
Dan op naar volgend adres. Er volgens een groot aantal stops voor ATM, Hindoe tempel, en voedsel voor diner. De staf gaat nu zelf koken. Gids, bijrijder en chauffeur. Hmmm. De bananen zijn groot probleem. Minstens 5 stops zijn daar voor nodig. Sim weigert de Hindoe tempel die zich toevallig voordoet te bekijken, want ze is bang teleurgesteld te worden. Ik vind 't prachtig.
Na nog een vage 'regel wat eten voor je zelf' worden we in 't laatste dorp voor 't park gedumpt. 24 man stropen alle shops af naar wat risicoloos eetbare deegwaren. Niemand is volgens ons ziek geworden.
Vervolgens probeert Bert iedereen uit de bus te krijgen het laatste stukje. 'Slechte weg, hobbelt vreselijk, leuke wandeling.' Ik trap er in, samen met nog enkelen.
Maar 't valt mee. Wel zweten, zo omhoog. Maar de eerste jungle fauna wordt gespot. Spinnetjes van 10 cm en zo.
De forest lodge bestaat uit een grote slaapzalen verdeeld over enkele 'bungalows'. Maar 't ziet er goed uit en is droog.
De eerste leaches (bloodsuckers) dienen zich aan.
In mijn goedheid draag ik nog een koffer van Kokkie naar de bungalow 'boven'. Naar beneden in het donker door een doorwaadrivier heen. Dat spoelt de leaches weer weg.
Het eten is prima. Ze kunnen dus ook nog koken.
Dan de nababbel op onze grote veranda. Met uitzicht op de riviersplitsing en vuurvliegjes. Idyllisch gewoon. We zijn benieuwd of we dat morgen ook nog vinden.
De leaches komen door de kieren heen naar boven. Het meegenomen gedestilleerd wordt 'onder de tafel' soldaat gemaakt. Voornamelijk arrack en rum. De stemming zit er redelijk in, hoewel iedereen wat beducht is voor de dag van morgen. Regen of geen regen. De ervaring van enkele dagen terug laat zijn stempel na.
Voor mannelijke koks, is het eten prima. Eenvoudige kaart. Weinig nababbel. Snel met z'n twaalven op stok. Rusten voor de zware track door 't UNESCO Heritage National Park. Een van de laatste restjes oerbos op aarde. Ik hoop dat ik niet te veel snurk..... en anderen ook niet.
Ik droom van......... SAW.....

gr.
H&S