Dag 20: Beach
Door: simenhar
Blijf op de hoogte en volg Harry
28 September 2010 | Sri Lanka, Mirissa South
27 september
En toen was er rust. We hoeven niets. Uitslapen...... Helaas. Sim heeft amper geslapen als gevolg van de sompige kamer en al die herrie. Gesnurk??
Dus maar vroeg op wat douchen, wat lummelen. Ontbijt verkennen. Lekker van 't strandzicht genieten. Durven we de golven in. Ziet er wel eng uit, en we hebben enge verhalen over onderstroom en tig verdrinkingsdoden per jaar. Na zorgvuldig overleg met diverse koppen thee en koffie besluiten we op 't strand te gaan liggen en 't nog even aan te kijken.
Onderwijl op internet de duikmogelijkheden nog eens verkend. Enigste tent die we steeds weer vinden zijn de Bavarian Divers. Cluppie uit Munchen met vestiging in Mirissa zo schijnt het. Gebeld.... geen gehoor.
Dan besluiten we toch maar eens te badderen. Het is GEWELDIG. De branding is enorm, maar geen stroming. We worden helemaal murw gebeukt. Wijchert laat zijn diepe scheenbeenoorlogswonden goed schoonspoelen in 't zoute water. We worden volledig nat gezandstraald. Heerlijk. Daarna de zon in. Genoeg gesmeerd? Ik hoop het, met mijn perzikkenhuidje.
Nog een paar uur later weer gebeld, weer geen gehoor. Verwachtingen worden naar beneden bijgesteld. De receptie meld dat onze Beierse vrienden in het Bay View Hotel te Weligama zouden zitten, 5km naar 't westen. Vanmiddag maar eens opzoeken.
Eerst shoppen. De batikboetiek aan de weg. Onderweg ziet Wijchert tot z'n stomme verbazing over een schutting waaien. Z'n was wordt kennelijk door een local gedaan. Zn onderbroeken hanger ernaast. De remsporen zijn spoorloos.
De boetiekshop levert weinig op. Yolan en Weichert plaatsen een bestelling. We besluiten de weg uit te lopen en via 't strand weer terug. De volgende baai ziet er ook leuk uit. We redden het niet zonder natte broek, zo hoog staat 't water op 't strand. Terug, bijna bij 't hotel vind ik verstopt onder een boom nog een stof(fige)shop. Dat blijkt wel een succes. Simone en Yolan kopen 'm bijna leeg en promoten de shop bij de rest van de groep. Gevolg is dat hij eind van de middag door z'n voorraden heen is.
Wijchert en ik gaan de verkenning aan voor de duikclub. Een tuktuk geregeld, waarmee we gelijk aan een toots vastzitten, die beweert dat hij een veel betere duikclub weet. Bij Bay View Hotel aangekomen blijkt het niets te zijn. Om van de toot af te komen lopen we via het strand verder richting Weligama. Onze ATM opdracht wordt aldaar uitgevoerd, na het volgen van een zeer efficiente routetip van een aardige local. Left-right-left. Het levert een voettocht op door een stadtmitte waar kennelijk heel weinig toeristen komen, gezien het gehalte openvallende monden.
We lopen verder hopend op een PADI bordje. Het wordt 'm niet. Wel nog schilderachtige beelden van prachtige opgetuigde visserscatamarans. Een baai vol. De opdringerige tuktuks zijn plotseling onvindbaar, nu we er een nodig hebben voor de terugweg. Wel flying-foxes, net nu ik geen camera bij me heb.
Eidnelijk een tuktuk. We vragen voor 't laatst naar een duikschool en de chauffeur reageert enthousiast. 'my boss is dive instructor'. Hij wordt gelijk begeld, en z'n mobiel wordt in onze handen gedrukt. 'Diving? Not possible! Bad visibility, today and tomorrow'. OK, eindelijk duidelijkheid. Geen duiken dus.
Terug naar 't hotel.
Dames opgezocht. Die waren weer terug in de shop om de restanten op te kopen.
Dan nog effe zitten. Dinerbuffet en hopen dat het slapen nu wat beter gaat. Waarschijnlijk wel.
Hm. Heerlijk daggie bijna 'niks' doen. Daar lusten we er nog wel een van.
gr.
HarSim
En toen was er rust. We hoeven niets. Uitslapen...... Helaas. Sim heeft amper geslapen als gevolg van de sompige kamer en al die herrie. Gesnurk??
Dus maar vroeg op wat douchen, wat lummelen. Ontbijt verkennen. Lekker van 't strandzicht genieten. Durven we de golven in. Ziet er wel eng uit, en we hebben enge verhalen over onderstroom en tig verdrinkingsdoden per jaar. Na zorgvuldig overleg met diverse koppen thee en koffie besluiten we op 't strand te gaan liggen en 't nog even aan te kijken.
Onderwijl op internet de duikmogelijkheden nog eens verkend. Enigste tent die we steeds weer vinden zijn de Bavarian Divers. Cluppie uit Munchen met vestiging in Mirissa zo schijnt het. Gebeld.... geen gehoor.
Dan besluiten we toch maar eens te badderen. Het is GEWELDIG. De branding is enorm, maar geen stroming. We worden helemaal murw gebeukt. Wijchert laat zijn diepe scheenbeenoorlogswonden goed schoonspoelen in 't zoute water. We worden volledig nat gezandstraald. Heerlijk. Daarna de zon in. Genoeg gesmeerd? Ik hoop het, met mijn perzikkenhuidje.
Nog een paar uur later weer gebeld, weer geen gehoor. Verwachtingen worden naar beneden bijgesteld. De receptie meld dat onze Beierse vrienden in het Bay View Hotel te Weligama zouden zitten, 5km naar 't westen. Vanmiddag maar eens opzoeken.
Eerst shoppen. De batikboetiek aan de weg. Onderweg ziet Wijchert tot z'n stomme verbazing over een schutting waaien. Z'n was wordt kennelijk door een local gedaan. Zn onderbroeken hanger ernaast. De remsporen zijn spoorloos.
De boetiekshop levert weinig op. Yolan en Weichert plaatsen een bestelling. We besluiten de weg uit te lopen en via 't strand weer terug. De volgende baai ziet er ook leuk uit. We redden het niet zonder natte broek, zo hoog staat 't water op 't strand. Terug, bijna bij 't hotel vind ik verstopt onder een boom nog een stof(fige)shop. Dat blijkt wel een succes. Simone en Yolan kopen 'm bijna leeg en promoten de shop bij de rest van de groep. Gevolg is dat hij eind van de middag door z'n voorraden heen is.
Wijchert en ik gaan de verkenning aan voor de duikclub. Een tuktuk geregeld, waarmee we gelijk aan een toots vastzitten, die beweert dat hij een veel betere duikclub weet. Bij Bay View Hotel aangekomen blijkt het niets te zijn. Om van de toot af te komen lopen we via het strand verder richting Weligama. Onze ATM opdracht wordt aldaar uitgevoerd, na het volgen van een zeer efficiente routetip van een aardige local. Left-right-left. Het levert een voettocht op door een stadtmitte waar kennelijk heel weinig toeristen komen, gezien het gehalte openvallende monden.
We lopen verder hopend op een PADI bordje. Het wordt 'm niet. Wel nog schilderachtige beelden van prachtige opgetuigde visserscatamarans. Een baai vol. De opdringerige tuktuks zijn plotseling onvindbaar, nu we er een nodig hebben voor de terugweg. Wel flying-foxes, net nu ik geen camera bij me heb.
Eidnelijk een tuktuk. We vragen voor 't laatst naar een duikschool en de chauffeur reageert enthousiast. 'my boss is dive instructor'. Hij wordt gelijk begeld, en z'n mobiel wordt in onze handen gedrukt. 'Diving? Not possible! Bad visibility, today and tomorrow'. OK, eindelijk duidelijkheid. Geen duiken dus.
Terug naar 't hotel.
Dames opgezocht. Die waren weer terug in de shop om de restanten op te kopen.
Dan nog effe zitten. Dinerbuffet en hopen dat het slapen nu wat beter gaat. Waarschijnlijk wel.
Hm. Heerlijk daggie bijna 'niks' doen. Daar lusten we er nog wel een van.
gr.
HarSim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
