Dag 22: "Last lazy day"

29 september

Last lazy day
Vannacht sliepen we allebij goed. Ontbijtje om 9u. De Galle-gangers uitzwaaien. Wat lummelen. Ik werk deze blog wat bij. We horen via de roomcleaners dat 't in Galle hoost. Hihi. Het dreigende weer, zwaardere branding, lifeguard die de rooie vlag nog in de tas houdt, het nodigt allemaal uit om toch nog maar 'n duik te nemen. Dat doen we dan ook maar. Heerlijk. De golven slaan je gewoon 20m richting strand. Je kleinmaken is de truuk. Na een 'n uur water- en zandstralen zijn we fijngebeukt. De zon schijnt zowaar even. Dan gaan we nog voor de foto-shoot met cocktail voor de palmbomen.
Regen jaagt ons naar binnen. Lunchen dan maar. Galle-gangers komen verpieterd binnen. Proberen enthousiast te kijken, maar kijken ongelovig als we vertellen over onze 'zonnige dag'. Avonturen worden uitgewisseld, met name of er geshopped kan worden. Ik douche nog effen en blog m'n achterstand weg.
We krabbelen nog wat op de afscheidskaart voor reislijder (ja) Bert. Dan is ' tied veur 't oafskiedseet'n. Speeches voor Ari (local guide), Bandara (bijrijder en -gids) en Mr. Lal (chauffeur). Samen met Bert was 't een fantastisch kwartet. Overigens gisteravond wist Bert nog te melden dat Baobab de kosten van het ad-hoc hotel a.g.v. De natte tenten gaat vergoeden. KLASSE!!!!!
De drie krijgen hun 'fooien-enveloppen' overhandigd. Dik verdiend. Ook Bert krijgt z'n envelop. Tot ieders verrassing krijgen de olifanteneers - alweer 2 week terug - nog 'n soort diploma. Mij hebben ze verward met Annet. Maar beetje tippex en gekras met pen en ook nog eens de naam van de verkeerde olifant, en de nationaliteit 'Nedarland', maakt het weer tot een heerlijk knullig, kneuterig aziatisch gebeuren. 'N rondje arrack maakt de tong bij Bandara wel los. Lal spreekt slecht engels dus krijgen we moeilijk hoogte van, maar net als Bandara ook twee dochters. Kortom een leuk einde van de rondreis. Morgen de transfer naar Negombo. 'N forse dagreis langs de door tsunami getroffen kust.

Gr. & snik. :-(
H&S