Dag 3: De zondag overdenking(en)

Ruim voor 7u op. Douchen (goeie douche, qua straal en temperatuur). Shit luchtdruk hier op 1000m. M’n hele toillettas ruikt naar de opengebarsten shampoo. Leeghalen, uitspoelen en drogen op de spiegels van de peus. Merkwaardig gezicht, zo’n flapperende toillettas aan de auto als ik de auto open-beep. 8.45 de eerste koffie die klaarstaat op de wagon-wheel-bar-balie.
9u le Petit dejeuner. Stokbrood, maar ook yaourt met chococrisps…. Gelukkig. Nog een bakkie voor we ons naar de stallen begeven. De namen ken ik nog voor geen meter. In ieder geval drie nationaliteiten. We lummelen wat door de stallen. De paarden zijn van de wei gehaald en staan nu in hun boxen. Ze lijken mak als lammetjes.
In de binnenbak – die er uit ziet als een midsommerweinachtsweinoderbierfest – doet Yank (short voor Jan-Henk) z’n verhaal wat we wel en niet mogen doen. Voorafgegaan door een voorstel rondje, waarin ieder met name zijn paardervaring moet delen. Dat duurt ongeveer een uur, want al die vrouwen vertellen hun volledige levensverhaal. Maar zo weet ik na een uur wel dat het personeel bestaat uit Yank met dochter Jacqueline met de staf Astrid en Suzan. Verder natuurlijk Sim en ik met Mirjam en Aleid. Dan de Belgen Caroline en Eveliene, Brechtje uit Amsterdam, Renee uit Hoorn, Jacqueline en Maarten uit Beverwijk (recidivisten hier), Marjanne en dochter Celine aus die Schweiz. Und das war es. Twaalf gasten samen. Na nog wat grondregels, hoe hier met paarden omgaan op z’n westerns, worden de paarden uitgedeeld. De eerder aangekondigde Castle wordt’m gelukkig niet voor mij. De iets kleinere Cheyenne (18 jaar met huidkanker) is de gelukkige. Simone heeft – hoe kan het ook anders – Redneck. De paarden zijn een mengelmoes van allerlei soorten (western)paarden. Oh ja, de honden, 2 jonge Duitse herders (Winston en Balou) die steeds weglopen en een bordercollie (Buddy), de liefste van ‘t stel. Ik zit samen met Maarten en Brechtje in de beginnersgroep geleid door Yank (mannen onder me ‘kaar) met Astrid die wat op Castle mag oefenen. De rest van de wijven mag onder leiding van dochter Jacqueline de eerste rondrit maken. Maar dat allemaal na de lunch. Baguettes etc. Na nog wat lummelen, begint om ca 14.15 het echte werk. Saddle-up. De dressuur meisjes rennen wat onwennig rond met de loodzware zadels. Paardjes poetsen. Dekentje, padje, zadeltje. Dan eerst de kudde vrouwen de stallen uit bonjouren, waarna de mannengroep aan ’t werk kan. We lopen naar de buitenbak. Paardjes zijn super braaf. Opstijgen en rustig het stap, draf en …… zeer simpel de galop demonstreren aan Yank. We sukkelen steeds keurig ….. nou ja keurig….. achter Castle aan. ’t Is behoorlijk wennen aan de nieuwe set paardrijregels hier. Soms haaks op wat Sim en ik bij WSW leren. Ook wennen aan de nukken van Cheyenne. Maar die test me lekker uit en ik mag …. moet ‘m goed aanpakken. Galopperen gaat prima. Oh ja, het is verboden met twee handen te rijden. Vanaf begin alles op één hand rijden. Gaat super met deze paardjes en deze teugelvoering. Daarna heuveltjes klimmen en afdalen oefenenen. Ook in stap, draf en galop. Heel bijzonder. Tempo van dingen leren ligt hier veel en veel hoger als op de manege. Maar de paarden laten dat ook toe. Er staat een strakke wind, waar de paarden zich niets van aantrekken, evenmin van een stel motoren en quods die vlakbij voorbij jakkeren. Dan nog een ritje buiten de bak. Al met al 2 a 3 uur onder de pannen, zonder problemen. Klaar voor het grotere werk. Terug naar de stal. Na aftuigen de knollen een lekkere koude douche geven. Iedereen dat de paarden allemaal een heel bijzondere anusfauna er op nahouden. Echter reetkevers. Heel bijzonder. Je spuit ze niet zomaar even weg. Mirjams bek valt open van verbazing als ze het ziet. Aleid demonstreert haar power even door een staldeur gelijk uit de hengsels te rukken. Uitsloofster.
De afterparty uiteraard voor ’t eten. Wel of niet douchen. Desperadootje. Rondlummelen. Dan toch maar eten. Pizza moot vooraf. Hamburger Hawaii met potato wedges als hoofd. De helft van de dames lust geen ananas. Dus Astrid en ik stikken bijna in de fruithapjes. Oh ja, vanille cake mit sahne als toet.
Avond programma is ouwehoeren, kampvuur bouwen (Aleid toch maar wat tips gegeven), kampvuur laten uitregenen, daarna een padde voorstelling, gevolgd met een spectaculair panorama op een uitvoering van Bliksem & Donder met wat plensbuien. We overwegen Peter te bellen om ons van de bar naar ons huisje te rijden, maar dat durft Aleid toch niet aan.
Dan toch maar richting ons huisje tussen twee buien door en nog effe bloggen en dan zzzzzzzzzzz.