Dag 3: Tempeldoop
Door: simenhar
Blijf op de hoogte en volg Harry
12 September 2010 | Sri Lanka, Anuradhapura
10 september
Relaxed ontwaken uit ons eerste hotel ‘on the road’. Relaxed ontbijt met uitzicht op een aquarium zaal en de bus in.
Oh ja. Vergeet ik nog de knuffelknuffel nog omdat……..?
We rijden door Anuradupuharaafa of zo iets.
We komen midden in een marathon voor de locale jeugd terecht. Bert moet ‘nog iets regelen’. Toevallig vlak bij een ATM. Da’s handig. Rupees bijtanken en iedereen moedigt luidkeels de hardlopers en vooral de hardloopsters aan. Dat heeft weer tot gevolg dat iedereen juist ons weer aankijkt, 20 uitzinnig uit hun dak gaande toeristen behangen met camera’s.
Achter onze rug sluipt Bert zenuwachtig en fluisterend heen en weer ??
We zien ook nog onze eerste vliegende vos van dichtbij, hangend aan de electriciteitsdraden. Later leren we dat dat meestal hun einde betekent.
Dan door naar de 1e tempel van de dag (Isurumuniya tempel). Veel schoolreis jeugd. Vijfertje erbij. Tentoonstelling met wereldstukken. Maar de groep is het meest onder de indruk van twee eekhoorns en een rotsspleet met tweehonderd vleermuizen. Hoewel het uitzicht boven op de rots ook mooi is.
Dan door naar de Bohdi Tree, de beroemdste heilige boom van Sri Lanka en ver daar buiten. Het is een reusachtige boom opgekweekt ui t een ent van de boom waar ooit Buddha onder heeft gemediteerd. Er zijn talloze van deze geente bomen, maar dit is een van de oudst en grootst levende. Er is een tempel volledig omheen gebouwd, waar de mensen soms uitzinnig om heen dringen om te offeren, bidden of mediteren. Offertafels worden keurig beheerd door tempelaars(?) die alle geofferde bloemetjes keurig ordenen, maar als de tafel vol is wordt subiet de tafel in één veeg in de vuilnisbak gekieperd, en begint ’t weer van voren af aan. Veel stof voor portretten maken.
Dan door naar de Bagode Ruwanveliseya, die op loopafstand ligt. Daarvoor moeten we wel een horde apen passeren en dat lukt Simone dus niet. Ze krijgt pinda’s in d’r hand geduwd en de apen bestormen haar. Hangen aan armen en kleren totdat ze de apekoppen bestraffend toespreekt. Dat helpt.
Een rondje om de bagode en we besluiten dat we genoeg geslenterd hebben en we zoeken de bus op. Bert stelt voor ergens een lunsje te doen. Lijkt ons allen een goed plan. Bij ’t leuke cluppie aangekomen begint Bert weer geheimzinnig te doen.
Dan zet Bert in met ‘Heppie beursdee etc…..’ ik val natuurlijk gelijk in en na mij iedereen natuurlijk, maar niemand weet voor wie. Sim verraadt zich zelf door in de grond te zakken. De taart met inscriptie wordt door een trotse Ari binnen gedragen. Sim wordt door iedereen afgelebberd en de schranspartij kan beginnen. Ik weet de dodelijke blikken van Simone enigszins te ontwijken.
Er ontwikkelt zich een aardig donderbuitje en ik ben mijn eerste moessonervaring rijker.
Bus in en naar hotel en de middag vrij. ’t Is rustig in ’t zwembad nu dus met donder en bliksem boven me ploeter ik lekker rustig in mijn eentje in het zwembad. Personeel gaapt me met open mond aan.
Er wordt geanticipeerd op de trage keuken door eerder af te spreken dan dat we echt willen eten. Eten valt niet tegen. Ieder is bekaf, en omdat enkele locale gasten doodleuk de TV in dinerroom hard aanzetten vertrekken we langzamerhand naar de kamers.
’t Was een leuke dag. Vermoeiend, maar Simone heeft wel eens minder leuke verjaardagen meegemaakt.
Har&Sim
Relaxed ontwaken uit ons eerste hotel ‘on the road’. Relaxed ontbijt met uitzicht op een aquarium zaal en de bus in.
Oh ja. Vergeet ik nog de knuffelknuffel nog omdat……..?
We rijden door Anuradupuharaafa of zo iets.
We komen midden in een marathon voor de locale jeugd terecht. Bert moet ‘nog iets regelen’. Toevallig vlak bij een ATM. Da’s handig. Rupees bijtanken en iedereen moedigt luidkeels de hardlopers en vooral de hardloopsters aan. Dat heeft weer tot gevolg dat iedereen juist ons weer aankijkt, 20 uitzinnig uit hun dak gaande toeristen behangen met camera’s.
Achter onze rug sluipt Bert zenuwachtig en fluisterend heen en weer ??
We zien ook nog onze eerste vliegende vos van dichtbij, hangend aan de electriciteitsdraden. Later leren we dat dat meestal hun einde betekent.
Dan door naar de 1e tempel van de dag (Isurumuniya tempel). Veel schoolreis jeugd. Vijfertje erbij. Tentoonstelling met wereldstukken. Maar de groep is het meest onder de indruk van twee eekhoorns en een rotsspleet met tweehonderd vleermuizen. Hoewel het uitzicht boven op de rots ook mooi is.
Dan door naar de Bohdi Tree, de beroemdste heilige boom van Sri Lanka en ver daar buiten. Het is een reusachtige boom opgekweekt ui t een ent van de boom waar ooit Buddha onder heeft gemediteerd. Er zijn talloze van deze geente bomen, maar dit is een van de oudst en grootst levende. Er is een tempel volledig omheen gebouwd, waar de mensen soms uitzinnig om heen dringen om te offeren, bidden of mediteren. Offertafels worden keurig beheerd door tempelaars(?) die alle geofferde bloemetjes keurig ordenen, maar als de tafel vol is wordt subiet de tafel in één veeg in de vuilnisbak gekieperd, en begint ’t weer van voren af aan. Veel stof voor portretten maken.
Dan door naar de Bagode Ruwanveliseya, die op loopafstand ligt. Daarvoor moeten we wel een horde apen passeren en dat lukt Simone dus niet. Ze krijgt pinda’s in d’r hand geduwd en de apen bestormen haar. Hangen aan armen en kleren totdat ze de apekoppen bestraffend toespreekt. Dat helpt.
Een rondje om de bagode en we besluiten dat we genoeg geslenterd hebben en we zoeken de bus op. Bert stelt voor ergens een lunsje te doen. Lijkt ons allen een goed plan. Bij ’t leuke cluppie aangekomen begint Bert weer geheimzinnig te doen.
Dan zet Bert in met ‘Heppie beursdee etc…..’ ik val natuurlijk gelijk in en na mij iedereen natuurlijk, maar niemand weet voor wie. Sim verraadt zich zelf door in de grond te zakken. De taart met inscriptie wordt door een trotse Ari binnen gedragen. Sim wordt door iedereen afgelebberd en de schranspartij kan beginnen. Ik weet de dodelijke blikken van Simone enigszins te ontwijken.
Er ontwikkelt zich een aardig donderbuitje en ik ben mijn eerste moessonervaring rijker.
Bus in en naar hotel en de middag vrij. ’t Is rustig in ’t zwembad nu dus met donder en bliksem boven me ploeter ik lekker rustig in mijn eentje in het zwembad. Personeel gaapt me met open mond aan.
Er wordt geanticipeerd op de trage keuken door eerder af te spreken dan dat we echt willen eten. Eten valt niet tegen. Ieder is bekaf, en omdat enkele locale gasten doodleuk de TV in dinerroom hard aanzetten vertrekken we langzamerhand naar de kamers.
’t Was een leuke dag. Vermoeiend, maar Simone heeft wel eens minder leuke verjaardagen meegemaakt.
Har&Sim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
